21/03 Dag 4 woensdag : Tamergroute > Merzouga.
– Gezamenlijk ontbijt om 07.00 uur.
– Start om 08.00 uur.
– Groep Arjan : 260 KM.
– Groep Alexander : 250 KM.
– Groep John : 250 KM.
– Groep Ton : 365 KM.
– Aankomst hotel om 17.00 uur.
– Gezamenlijk diner om 20.00 uur.
– Briefing voor de volgende dag om 22.00 uur.
Verslag dag 4
Het was extra vroeg opstaan om op tijd bij het ontbijt te zijn. Maar iedereen was er weer netjes om 7 uur. De gekookte eitjes stonden al klaar. De duitse Fritz zelf stond als kapitein van zijn team constant te kijken of er voldoende brood en beleg was. Het beleg bestond ook vandaag weer uit jam, jam en smeerkaas. Ook waren er weer suikerbroodjes. en een koel glas sinaasappelsapHerr Fritz was echt in zijn element bij het commanderen van zijn Marokkaanse medewerkers.
Hierna gingen we naar buiten om de motoren weer aan de praat te krijgen. Vandaag vertrok de groep van Arjan als eerste en daarna de groep van Ton met de beginners die een hele lange rit over het asfalt voor de boeg hadden.
Na deze dag zijn de beginners geen beginners meer, want na meer dan 250 km asfalt tracteerde Ton ze nog op 90 km piste. En het ging buitengewoon goed. Na afloop was hij dan ook enorm trots op zijn groep en kregen ze allen het brevet gevorderde.
Maar ook voor de andere groepen was het met de aangepaste routes een geweldige dag met enorm veel avontuur en prachtige verhalen. Vooral de groep van Arjan was enthousiast. Zij hadden een enorme brede rivierbedding gevonden die door een vallei liep. Voor het eerst kwam die groep als tweede aan bij het eindpunt, zelfs voor donker.
Alle groepen waren onderweg door Tazzarine gekomen, het centrum van de hennaproductie. En daarna door de woesternij van zwarte stenen die zo markant is voor dit gebied. Verderop veranderde het landschap volkomen en kwamen we nog echte rondtrekkende bedoeïenen tegen.
Vlak voor Rinsani veranderde het terrein in een vuilnisbelt van zwervende plastic zakjes die overal verspreid in de woestijn lagen. Rinsani was vroeger een schitterende stad geweest, maar in 18.. hadden de berbers het veroverd op de Fransen en werkelijk geen steen op de andere gelaten. Alleen de twee poorten van de stad hadden ze laten staan. Wat moet die stad vroeger mooi geweest zijn. Nu was er weinig fraais wat daar nog aan herinnerde.
Na Rinsani zagen we tegen de horizon de lichtbeige duinen opdoemen. Enorme zandduinen lagen oostelijk van ons op onze weg naar Merzouga. Zo’n tien km ervoor moesten we afslaan naar het oosten via een hard pad vol met kleine knippen. Een ware uitdaging voor onze bestelbus en natuurlijk ook een armspierentester voor de motormannen.
Maar bij her diner kwamen de mooiste gesprekken los over deze schitterende dag. Ditmaal stond couscous met groenten en kip op het menu. Vooraf weer een heerlijk soepje en een gezonde fruitschaal na. Hierna was er een optreden van de plaatselijke muzikanten op trommels die een marokkaans dreuntje ten gehore gaven. Ook Arjen trachtte de slag over te nemen, met toenemend succes.
Hierna was de briefing waarin afgesproken werd het rustig aan te doen op de rustdag. De meesten genoten ’s avonds van het speciaal voor ons opgehaalde bier. Alcohol mocht eigenlijk niet geschonken worden namelijk. Maar voor velen ging al voor twaalf uur het licht uit, letterlijk en figuurlijk.
Wim Brouwer
