19/03 Dag 2 maandag : Marrakech > Ouarzazate.
– Gezamenlijk ontbijt om 07.30 uur.
– Start om 08.30 uur.
– Groep Arjan : 350 KM.
– Groep Alexander : 230 KM.
– Groep John : 270 KM.
– Groep Ton : 230 KM.
– Aankomst hotel om 17.00 uur.
– Gezamenlijk diner om 20.00 uur.
– Briefing voor de volgende dag om 22.00 uur.
Heerlijk verkwikt werden we wakker na een lauwwarme nacht. Om zeven uur zouden we ontbijten en we hadden goed afgesproken dat iedereen op tijd zou zijn. Dat bleek ook duidelijk gelukt. Alleen de bediening in het restaurant baarde ons zorgen. Hoewel we om half zeven gezegd hadden dat we om zeven uur wilden ontbijten, was het om tien voor 7 nog akelig stil in de keuken.
Maar gelukkig begon men toen echt te lopen. We zaten om zeven uur klaar en inderdaad om tien over zeven was het zover dat er brood en zelfs maispannekoekjes klaar stonden. Ook was er jam en boter als beleg. Een echt Frans ontbijt dus met koffie en thee.
We lieten het ons goed smaken, waarna we de kamers leegmaakten en naar de motoren gingen. Alle motoren op één na gingen vlot ronken. De laatste moest met wat duw en trekwerk op gang worden gebracht, maar gelukkig kreeg Arjan hem aan de praat door de motor aan te duwen met zijn voet, al rijdend op zijn eigen motor.
Ziezo, gelukt! We konden van start, maar niet voordat er eerst een leuke groepsfoto was gemaakt. Nu was de groep in ieder geval nog kompleet, al hopen we dat dat zo blijft tot het eind.
Na de foto verlieten de groepen via verschillende routes Marrakech. Al snel begon de weg te klimmen en begonnen we te beseffen dat we niet meer in Nederland waren. Van lieverlee veranderden de bochten in haarspeldbochten en merkten we dat we iets meer toeren moesten maken om de hellingen te beslechten. En het uitzicht was betoverend. Langzaam maar zeker passeerden we de bomengrens en zagen we de sneeuw op de toppen.
Vlak voor de top was het tijd om even bij te komen. We kozen met drie groepen voor een tussenstop bij een wegrestaurant. Of was het een wegtent? De prijs was in ieder geval abnormaal laag. De grootte van de menukaart was ook beperkt. We konden kiezen voor dezelfde vleesdamp als gisteren of een heuse barbecue-spies met kippensate. De meesten kozen voor de variatie voor het laatste. Met frietjes op Marokkaanse wijze. De wachttijd bij de bbq werd steeds langer, maar het vlees smaakte goed, evenals het typische marokkaanse brood. Met daarbij een bakje olijfolie en wat vage kruiden en zout.
Maar we lieten het ons enorm smaken. De plaatselijke kat had het duidelijk op Bas voorzien. Alleen van hem wilde hij een hapje. Misschien dat die kat lid was van de plaatselijke PVV en hij alleen van onze Basmet, die eruit ziet als een echte Marokkaan wat aan wilde nemen.
Verder dus naar de top die op zo’n 2200 meter hoogte lag. Diverse plaatselijke stenen(fossielen)verkopers proberen de slimste trucs om je geld afhandig te maken. Vermakelijk, maar soms ook irritant.
Daarna naar beneden. Kilometers lang slingeren en opeens de afslag naar Unesco wereldwonder Ait Benhaddou, Een geweldig gezicht, zo’n oude versterkte vesting. Daar moeten natuurlijk wat foto’s van gemaakt worden voor het thuisfront en het nageslacht.
En dan verder richting Ouarzazate, naar Hotel La Vallée vlak voorbij de stad richting Zagora. Een mooi hotel met een heel vriendelijke eigenaar Yussef die er alles aan doet om het ons naar de zin te maken.
Enkele motorfanaten durven zelfs een duik te nemen in het superkoele zwembad. Om 8 uur gaan we eten in het traditioneel aangeklede restaurant. Omdat Wim e n Henk gek zijn op soep, staat dat weer op het menu. Ditmaal met couccous met rundvlees (en achteraf ook rundervet en runderbotten), als compensatie voor de botten serveert Youssef ons van het huis nog extra lekkere gehaktballetjes in jus. Dat valt bij de meesten ook erg in de smaak. Een verse sinaasappel als dessert lijkt vreemd, maar zo vers en smakelijk als hier vind je ze niet vaak, dus zeker geen reden tot klagen.
Na het eten een korte briefing. De organisatie is tevreden over de rijders, en omgekeerd geldt gelukkig hetzelfde. Genoeg tijd dus om eventueel de kettingen te spannen en zelf te ontspannen.
Kortom een onvergetelijke dag waarin we enorm veel nieuwe ervaringen en indrukken hebben opgedaan. Met vergezichten en close-ups van plaatselijke bevolking en gebruiken die je de rest van je leven bijblijven. De dag eindige voor velen vroeg, maar enkelen bleven nog gezellig napraten en genieten van de mooie rallyavonturen die Arjan beleefd had tijdens de diverse rallyes naar Dakar. Wat een spreker is die man…
De routes:
